Wypas zwierząt stanowi specyficzną formę rolniczego użytkowania ziemi. Specyfika
ta wynika ze ścisłego związku jaki zachodzi między warunkami siedliskowymi (charakterystycznymi dla powstawania zróżnicowanych pod względem botanicznym
i wartościowym zbiorowisk trawiastych i ziołowo-trawiastych), a wypasanymi zwierzętami bez względu na
sposyby wypasu.
Wypas zwierząt w Polsce wynika najczęściej z korzyści zarówno dla rolnika,
wypasanych zwierząt oraz środowiska przyrodniczego.
Na pastwiskach intensywnych, w niżowej części kraju z 1 ha dobrego pastwiska
można uzyskać 9-10 t suchej masy z 1 ha lub odpowiednio około 45-50 t zielonki.
Są to plony bardzo wysokie, a ich wartość żywieniowa znacznie przewyższa
|
| Wypasaniebydła |
inne uprawy paszowe. W tej wielkości plonu może znajdować się 2000-2500 kg
białka, a jego wartość energetyczna wynosić 55-60 tys. MJ. Na pastwisku użytkowanym wg zasad ekologicznych wielkość uzyskiwanych plonów jest z reguły niższa, co nie oznacza, że taki sposób gospodarowania jest gorszy. Wprost przeciwnie,
wzrastające zapotrzebowanie na żywność ekologiczną sprawia, że odbiorca
jest skłonny zapłacić wyższą cenę w zamian za otrzymanie produktu zdrowego,
czystego i wartością zbliżonego do produktu naturalnego, a taki można uzyskać tylko na bogatych pod względem botanicznym pastwiskach grodznoych w sposób naturlany lub
pastuchy elektryczne. Sam wypas bydła na zasadach ekologicznech nie różni wielę od wypasu konwencjonalnego.
