Wypas zwierząt a różnorodność botaniczna runi

     Aby pastwisko było w stanie wyżywić pasące się zwierzęta, muszą na nim rosnąć rośliny przede wszystkim chętnie zjadane. Jakimi zmysłami kieruje się zwierzę przy wyborze paszy ? Z różnych obserwacji wynika, że najważniejszym zmysłem jest powonienie. Inne zmysły takie jak smak, dotyk czy wzrok odgrywają mniejszą rolę. Jednym z czynników wpływających na chęć pobierania paszy przez zwierzęta jest dążenie do przyjemnego przeżuwania. Wybierają więc gatunki miękkie. Ale nie tylko. Zawsze dążą do zebrania paszy zbilansowanej pod każdym względem: zawartości białka i włókna, strawności, składu botanicznego i chemicznego i wielu innych cech takich jak np. faza rozwojowa roślin.

      Podstawową grupą ro.lin na każdy

Pastwisko ekologiczne

m dobrym pastwisku, zawsze powinny być trawy. Do pożądanych gatunków traw, w zależności od rodzaju i żyzności gleby oraz zaopatrzenia roślin w wodę, a także pod względem trwałości, uniwersalności użytkowania, możliwości tworzenia wysokich plonów, chętnego zjadania przez zwierzęta (dobra smakowitość), dobrego odrastania, znoszenia częstego przygryzania oraz tworzenia gęstej runi i zwartej darni należą: życica trwała (rajgras angielski), wiechlina łąkowa, kostrzewa łąkowa, tymotka łąkowa, kupkówka pospolita, mietlica biaława, kostrzewa czerwona, grzebienica pospolita oraz dopuszczalny może być niewielki udział perzu właściwego.

      Pozostałe gatunki traw, a zwłaszcza takie jak stokłosa bezostna, wyczyniec łąkowy, mozga trzcinowata mogą występować na pastwiskach ekologicznych, lecz ich przydatność do pastwiskowego użytkowania nie jest duża. W siedliskach mokrych i bardzo mokrych zwierzęta mogą zjadać nawet mannę mielec i mannę jadalną.

     Specyficzną i bardzo liczną grupę ro.lin na pastwiskach, zwłaszcza w warunkach ekologicznego gospodarowania, stanowią zioła i chwasty. Obecność tych roślin w runi jest niezastąpiona. Ich specyfika polega m. in. na występowaniu tylko w określonych warunkach siedliskowych stając się tzw. roślinami wskaźnikowymi różnie uwilgotnionych i o różnej żyznosci siedlisk, różnie spasanych pastwisk, itp. Występując zarówno pojedynczo, w zwartych grupach albo płatach, kwitnąc różnymi barwami oraz w różnych terminach okresu wegetacyjnego nadają tym użytkom wyjątkowego piękna. Oprócz wartości paszowej, stanowią m. in. źródło pokarmu dla licznych dorosłych owadów i ich gąsienic, dzikich zwierząt roślinożernych, a po wydaniu nasion również dla ptaków. Z grupy ziół, na pastwiskach ekologicznych pożądane są i najpowszechniej występują.

     Mniszek pospolity, powszechnie zwany mleczem, krwawnik pospolity, brodawnik jesienny, pięciornik gęsi, przywrotnik pasterski, babka lancetowata, kminek zwyczajny, marchew zwyczajna. Niektóre chwasty na pastwiskach to: stokrotka pospolita, jastrzębiec kosmaczek, jaskier ostry, jaskier rozłogowy, szczaw zwyczajny, pokrzywa zwyczajna, szczaw tępolistny i kędzierzawy, .miałek darniowy, turzyce, sity (najczę.ciej rozpierzchły i skupiony), skrzyp polny i błotny, ostrożenie.