Praca hodowlana

Futro z jenotów

      W drugiej połowie listopada, kiedy okrywa jenotów osiąga optymalny wygląd, hodowca powinien dokonać selekcji pogłowia. Z hodowli należy usunąć osobniki stare o nie dobrej płodności i na ich miejsce wybiera się zwierzęta młode z przychówka danego roku.

      Jenoty przeznaczone do rozrodu powinny odznaczać się jak najbardziej ciemną oraz jednobarwną okrywą, o gęstym, długim i jedwabistym włosiem pokrywowym. Jenoty muszą mieć prawidłową i dużą budowę ciała - samce około 6 kg, samice 5,5 kg. Zwierzęta powinny mieć małe wymagania co do żywności. Muszą charakteryzować się spokojnym usposobieniem, pochodzeniem od rodziców płodnych oraz plennych, ponadto powinny być spokojne i o pierwszorzędnej okrywie.

      Sztuki wybrakowane jenotów, przeznacza się do uboju. Zazwyczaj jenoty osiągają dojrzałość skórkową pod koniec listopada lub w połowie grudnia. Mróz w początkowych dniach zimy mogą przyspieszyć ten proces o około 10 - 15 dni. Dojrzałość okrywy charakteryzuje się lśniącym, gęstym i długim włosiem pokrywowym, dobrze kryjącym podszycie jenota oraz odpowiednia barwa skóry. Hodowca powinien zwrócić szczególną uwagę na brzuch oraz łopatki, gdzie skórka dojrzewa najpóźniej.

      Uboju jenotów można dokonać przez uderzenie pałką w głowę, silnym naciskiem na klatkę piersiową lub też zastrzykiem 1- 2 ml chloroformu w serce. Skórkę ściąga się tak samo jak u lisów . Należy ja oczyścić z tłuszczu oraz tkanki mięśniowej, po czym się ją suszy przez okres 2- 4 dni na prawidełkach włosem skierowanym do środka i około tygodnia włosem na skierowanym na zewnątrz. Odpowiednie prawidełko powinno mieć wymiary: długość 90 cm, szerokość 20-23cm, grubość 2 cm.
Skórka jenota osiąga tylko trzecią część lub mniej ceny futra lisa srebrzystego, ale jej wartość użytkowa jest bardzo wysoka dzięki swojej trwałości, zbitości mizdry i bardzo dobrym właściwościom izolacyjnym. Produktem odpadowym jest duża ilość tłuszczu (około 1 ?/? kg z jednego osobnika) oraz mięso które stanowi przysmak ludności terenów, na których bardzo rozpowszechniony jest jenot i jego hodowla.

Mały jenot

      W celu schwytania jenota najlepiej jest zagnać go do domku, a następnie po otwarciu wieka zakryć zwierzęciu lewą ręką głowę za pomocą większej szmatki, natomiast prawą ręką złapać zwierzę za kark.Nie można chwytać i unosić jenotów za ogon, ponieważ ze względu na słabość ogona i znaczy ciężar ciała sprawia to zwierzęciu wielki ból.

Jenoty należy transportować w klatkach wielkości 60 x 45 x 45 cm.


      W każdej nieco większej fermie jenotów, hodowca powinien prowadzić ewidencje pochodzenia i użyteczności swoich zwierząt. Szczenięta które osiągną wiek 2 - 3 miesięcy powinny zostać oznaczone za pomocą tatuażu, który powinien znajdować się na małżowinie usznej zwierzęcia.