Wentylacja w owczarni
Ważnym czynnikiem środowiska, jak wspomniano wyżej, w owczarni jest jakość
powietrza, którym zwierzęta oddychają. Niezbędna wymiana powietrza, która
zależy od obsady i kubatury budynku nie powinna go ochładzać, ani powodować
nadmiernego ruchu powietrza, ale musi zapewnić dopuszczalną fizjologicznie
koncentrację gazów. Przebywanie zwierząt w oparach dwutlenku węgla, amoniaku,
metanu i siarkowodoru wywołuje szereg schorzeń i obniża produkcyjność.
Wg obowiązujących norm dla 1 owcy należy przewidzieć kubaturę około 4,5 m3
co oznacza, że strop owczarni powinien znajdować się na wysokości co najmniej
3,5 m nad ściółką. W owczarniach, w których planowane jest mechaniczne usuwanie
obornika, z uwagi na możliwość wykorzystania ładowacza ń jeszcze wyżej.
Podstawowe i obowiązujące w chowie ekologicznym owiec normy jakości powietrza
są następujące:
-
stężenie amoniaku przy ekspozycji długiej - 10 ppm;
- stężenie amoniaku przy ekspozycji krótkiej - 25 ppm;
- stężenie dwutlenku węgla przy ekspozycji długiej - 2500 ppm;
- stężenie dwutlenku węgla przy ekspozycji krótkiej - 5000 ppm;
- prędkość wiatru 0,25 do 0,5 m/s zimą i 4-5 m/s latem;
- wilgotność względna nie powinna przekraczać 80%;
- optymalna temperatura powietrza w czasie wykotów od 10o C.
Światło spełnia ogromną rolę w pomieszczeniach inwentarskich. Reguluje poziom
hormonalny i wpływa na cykl rozrodczy zwierząt. Światło słoneczne pełni
również rolę środka odkażającego.
Wg obowiązujących norm okna owczarni powinny zajmować co najmniej 20%
jej powierzchni, a poziom oświetlenia wynosić w granicach od 20 do 50 luksów.
Czas oświetlenie pomieszczenia słońcem w zimie nie powinien być krótszy niż 3
godziny a wiosną i w jesienią 6 godzin. 
