Żywienie nutrii

      Nutrie są zwierzętami roślinożernymi. Dowodem przystosowania nutrii do pokarmu roślinnego jest ich bardzo długie (około ? m=?/?długości ogólnej jelit) i pojemne jelito ślepe, w którym odbywa się przy pomocy bakterii rozkład włókna oraz jego wchłanianie. Na wolności w swej ojczyźnie nutrie żywią się roślinnością twardą stawów oraz jezior, a także młodymi pędami krzewów oraz drzew, czasem obgryzają również korę drzew. Nutrie nie jadają ryb ani ikry, spożywając jednak rośliny wodne zjadają również osadzone na nich drobne zwierzęta, a ponadto według obserwacji Schreibera (1931) oraz Sokołowa chętnie zjadają małże rozłupując ich muszle silnymi siekaczami.

      W warunkach fermowych bobrzyki wymagają podobnej karmy jak króliki, można jednak nimi skarmiać nawet rośliny mniej wartościowe, które inne zwierzęta gospodarskie zjadają niechętnie lub wcale. Ale tego rodzaju żywienie nie daje dobrych wyników i nie można wtedy oczekiwać ani dobrego rozmnażania się, ani dobrego futra. Musimy więc stosować pasze pełnowartościowe, a mało strawne suche pasze objętościowe stosować rzadko i to tylko jako niewielki dodatek. Zaleca się także stosować możliwie dużo rozmaitych pasz, co z jednej strony może zmniejszyć koszty żywienia bobrzyków, z drugiej zapewnia im dostarczanie różnorodnych składników pokarmowych. Pasze, zwłaszcza zielonki, w okresie letnim trzeba zmieniać możliwie często, unikając żywienia nutrii przez dłuższy czas tą samą, choć najsmaczniejszą i najchętniej zjadaną rośliną. Konieczne jest również zadawanie z karmą dodatków witaminowych oraz mineralnych.

      W ostatnich latach hodowcy zaczęli zwracać uwagę w żywieniu nutrii na niewielki dodatek białka zwierzęcego w postaci mączki mięsnej lub rybnej, bądź też mleka. Dodatki tego rodzaju są bardzo pożądane, jak bowiem wykazała praktyka oddziałowują dodatnio na płodność oraz plenność bobrzyków.