Skala i koncentracja produkcji trzody w fermach i gospodarstwach ekologicznych
limitowana jest wielkością posiadanego areału użytków rolniczych (tab. 1).
Wiąże się to bezpośrednio z normatywami wprowadzonymi przez tzw. Dyrektywę
azotanową UE i wielkością 170 kg azotu jaką można wprowadzić bez ryzyka środowiskowego
do gleby w ciągu roku (Dyrektywa 91/676/EWG, Ustawa z dnia 26
lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu). To właśnie przeliczenie zawartości azotu
w odchodach świń ustaliło dopuszczalną obsadę.
Tabela 1.
Dopuszczalna koncentracja świń w gospodarstwie ekologicznym.
Grupa technologiczna |
Dopuszczalna liczba sztuk (szt./ha/rok) |
Prosięta |
74 |
Maciory |
6.5 |
Tuczniki |
14 |
Pozostałe |
14 |
Pamiętać należy, że dane z tabeli 1, prezentują stany średnioroczne. W praktyce
lepsze byłoby określenie ilości SD (sztuk dużych) na hektar, tak jak to jest
w przypadku ferm i gospodarstw tradycyjnych. Wartość ta wynosi 2 SD/ha/rok.
Przy braku ekologicznych ferm zarodowych, gospodarstwo zmuszone jest do
produkcji w cyklu zamkniętym, a więc do posiadania wszystkich grup technologicznych.
Przyjmując średnie wyniki produkcyjne w chowie ekologicznym, na jedna
lochę i pozyskane od niej zwierzęta do tucznika łącznie, potrzeba przeciętnie
0,588 ha /rok. Dla gospodarstwa o areale 5 ha możliwa zatem będzie produkcja w cyklu
zamkniętym o stadzie podstawowym 8 do 9 loch w zależności od lepszych lub
gorszych wyników produkcyjnych.