Szkodniki pszczół i produktów pszczelarskich

Barciak mniejszy łać. Achroia grisella

Barciak większy łać. Galleria mellonella

Skórnik słoniniec (Dermestes lardarius).

Chrząszcz ulowy (Aethina tumida)

Szkodniki ztanowią czasami dość uciążliwy problem dla pszczelarza. Zaliczyć do nich należy głównie szkodniki wosku, czyli mole barciarni (barciak większy Galleria mellonella i barciak mniejszy Achroia grisella). Dorosłe samice składają jaja w komórkach plastrów, z których wylęgają się żarłoczne larwy, żywiące się woskiem i resztkami organicznymi.
Chętnie żerują na starych, ciemnych plastrach. Wyrządzają bardzo duże szkody w magazynach pasiecznych, niszcząc często plastry doszczętnie. Ekologiczna walka z barciakami polega głównie na brakowaniu starych, ciemnych plastrów, przetrzymywanie plastrów w parach lodowatego kwasu octowego wg techniki opisanej przy walce z nosemozą oraz na wymrażaniu plastrów w temperaturze -10^oC, gdzie już po 2 godzinach giną wszystkie postaci rozwojowe barciaków.
Do szkodników pierzgi można zliczyć owady występujące w ulach takie jak skórnik słoniniec, trojszyk ciemny i skorki. Na pyłku zmagazynowanym w plastrach mogą także żerować roztocze (roztoczek suszowy, rozkruszki). Na plastrach z pyłkiem, przechowywanych w wilgotnych pomieszczeniach mogą rozwijać się pleśnie i grzyb Betsia alvei.

Istnieje pewne niebezpieczeństwo pojawienia się w pasiekach europejskich chrząszcza ulowego (Aethina tumida), wielkości 1/3 dorosłej pszczoły, który mimo swego tropikalnego pochodzenia zaatakował już pasieki w USA i przystosował się do pszczół ras europejskich. Samica składa jaja na plastrach, z których wylęgają się larwy, które to żywią się jajami, czerwiem, pyłkiem, miodem i woskiem, czyniąc ogromne spustoszenie w rodzinach pszczelich, doprowadzając do ich osypania. Przestrzeganie zasad higieny w ulu i w pasiece, trzymanie silnych rodzin pozwala obniżyć nasilenie inwazji do minimum.
Walka ze szkodnikami pszczół powinna iść przede wszystkim w kierunku utrzymywania w ulach i magazynach na plastry idealnej czystości i właściwej wilgotności oraz walki mechanicznej ze szkodnikami.